Een werknemer die naar eigen zeggen omwille van racistische motieven zijn ontslag aanvocht bij de Arbeidsrechtbank, heeft ongelijk gekregen van de rechter. Meer zelfs, het vermeende racistische karakter “werd aangepraat door Unia”, luidt het in het arrest, zo meldt nieuwssite Made-in-Limburg. “Een belangrijk signaal”, reageert advocaat Steven Renette.

Een werknemer die werd ontslagen eiste van de rechtbank een schadevergoeding van 6 maanden loon omwille van een racistisch geïnspireerd ontslag. “Maar de werkgever kon aan de hand van tal van klachten over het uitgevoerde werk, aantonen dat de reden voor het ontslag van de werknemer daar moest gezocht worden, en nergens anders”, vertelt Renette. “In zijn arrest liet het Arbeidshof optekenen ‘zich niet van de indruk te kunnen ontdoen dat het beweerde racistische karakter van de ontslagbeslissing de werknemer was aangepraat door Unia’. Toch wel straf dat een openbare instelling als Unia partijdigheid wordt verweten.”

En Renette geeft nog een voorbeeld. “In 2020 oordeelde het Arbeidshof in Gent dat in verband met het dragen van de hoofddoek het in geen geval aan een openbare instelling als Unia toekomt om ‘een filosofie van actief pluralisme op te dringen aan een werkgever die voor een neutraliteitspolitiek had gekozen op het vlak van levensbeschouwelijke uitingen.’ Klaar en duidelijk.”

Unia velt zelf geen rechterlijke uitspraken, maar kan wel in eigen naam naar de rechtbank stappen. In dat geval wordt zij een procespartij. En het is hier dat het schoentje knelt (Steven Renette)

Volgens de advocaat leggen beide rechterlijke vingerwijzingen een inherente zwakte bloot in de werking en in het optreden van gelijkheidsorganen zoals Unia. “Slachtoffers van discriminatie kunnen er terecht met klachten en mogen rekenen op juridische bijstand. Unia velt zelf geen rechterlijke uitspraken, maar kan wel in eigen naam naar de rechtbank stappen. In dat geval wordt zij een procespartij. En het is hier dat het schoentje knelt. Een procespartij is per definitie partijdig en het is deze partijdigheid die de legitimiteit van Unia als overheidsinstelling ondergraaft. Het algemeen belang en het eigen belang van Unia lopen immers niet steeds samen, zoals de Gentse uitspraak treffend illustreert.”

Renette is nu op dreef: “Ten gronde stelt zich de vraag of het aan overheidsinstellingen toekomt om rechtszaken te voeren tegen burgers en bedrijven waar discriminatievraagstukken aan de orde zijn. Dat is minder vanzelfsprekend dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Het algemeen belang wordt in de regel behartigd door het Openbaar Ministerie. Waar er belangen op het spel staan die niet strafrechtelijk worden beteugeld, is het aan belangengroepen om hun rol te spelen. Natuurverenigingen doen dit op het terrein van milieubescherming al jaren. Er bestaan diverse actiegroepen die deze taak van Unia kunnen overnemen zodat slachtoffers van discriminatie zeker niet in de kou moeten blijven staan.”

Honkbalknuppel achter de deur
Unia beweert dat zij slechts in 1% van de aangenomen dossiers naar de rechtbank stapt. “De overgrote meerderheid van de klachten zou via onderhandelingen en bemiddeling worden opgelost”, aldus Steven Renette. “De mogelijkheid om zelf een procedure te kunnen opstarten, is naar eigen zeggen noodzakelijk als een stok achter de deur indien de onderhandelingen niet het verhoopte resultaat opleveren. Zo geformuleerd, lijkt dit dan toch eerder op een honkbalknuppel op de (onderhandelings)tafel, in plaats van een stok achter de deur. Geen enkele burger of bedrijf zit te wachten op een gerechtelijke procedure tegen een overheidsinstelling.”

En hij besluit: “De wettelijk voorziene mogelijkheid voor Unia om zelf naar de rechtbank te kunnen trekken, is een zwaktebod. Een gelijkheidsorgaan moet uitgaan van zijn eigen overtuigingskracht en daar gezag aan ontlenen. Daar is geen juridische vuurkracht voor nodig.”

Bron: dit artikel verscheen eerder op Made-In (8/12/22): Rechter verwijst racisme naar de prullenmand