Bepaalde inkomsten zijn niet belastbaar aan de gewone belastingtarieven, maar aan een (lager) belastingtarief, namelijk de gemiddelde aanslagvoet van het jaar waarin het inkomen is ontvangen. Zo worden de inkomsten voor het deel van prestaties dat 12 maanden overtreft en die ‘door toedoen van de overheid’ worden betaald in een jaar na het jaar waarop de diensten betrekking had, belast aan de gemiddelde aanslagvoet van het jaar van uitkering.

Pro-Deovergoedingen?

De fiscus oordeelde dat pro-Deovergoedingen nooit belast konden worden aan de gemiddelde aanslagvoet. De uitkering van die vergoedingen was volgens de fiscus niet te wijten aan een fout of nalatigheid van de overheid. Bijgevolg waren die vergoedingen niet in een later jaar uitbetaald ‘door toedoen van de overheid’, zoals de wet dat vereist …

Met een arrest van 25 februari 2016 heeft het Grondwettelijk Hof de interpretatie van de fiscus ongeldig verklaard. Pro-Deovergoedingen die worden betaald in een jaar na het jaar waarin de diensten zijn geleverd en die betrekking hebben op het deel van prestaties dat 12 maanden overtreft, zijn belastbaar aan de (lagere) gemiddelde aanslagvoet van dat jaar. Dit geldt zowel voor advocaten-stagiairs als voor niet-stagiairs.

Verzoek tot ambtshalve ontheffing voor de laatste vijf jaren!

Het arrest van het Grondwettelijk Hof kan worden aangehaald om een o cieel verzoek tot ambtshalve ontheffing in te dienen voor de laatste vijf jaren. Het kan dus interessant zijn om vergoedingen uit oude pro- Deodossiers te screenen en te kijken of het voordelig is om een deel van de personenbelasting terug te vorderen.

Dit artikel verscheen in Today’s Lawyer – November 2016 – Jaargang 2, Nr. 5