Ik ga ervan uit dat de vraag luidt: wat met Britse werknemers in je onderneming?

Het gaat om meer dan expats. Van Dale omschrijft expat als iemand die voor zijn werk tijdelijk in het buitenland woont. Maar er zijn ook werknemers met de Britse nationaliteit die zich definitief in België gevestigd hebben.

Te vroeg

1. De Brexit is nog lang geen feit. Een hele procedure moet nog worden gevolgd (art. 50 Verdrag betreffende de Europese Unie).

Vooreerst moet het Verenigd Koninkrijk nog aan de Europese Raad kennis geven van zijn voornemen zich terug te trekken uit de Europese Unie. Daarop moet worden onderhandeld met het oog op het sluiten van een akkoord over de voorwaarden voor zijn terugtrekking. Blijft een akkoord uit, dan volgt de uitstap na verloop van twee jaar volgend op de kennisgeving. De Europese Raad kan wel met instemming van de betrokken lidstaat en met eenparigheid van stemmen tot verlenging van die termijn besluiten.

Tot dan

2. “De Verdragen”, waarmee wordt bedoeld het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU,) zijn niet meer van toepassing op de terugtredende staat met ingang van de datum van inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van de hierboven bedoelde twee jaar (art. 2, derde lid, en art. 50.3 Verdrag betreffende de Europese Unie).

Dat betekent dat tot dan alles bij het oude blijft: Britse expats kunnen worden tewerkgesteld zoals dat tot vandaag gebeurt.

Vanaf dan…

3. Bij de inwerkingtreding van het terugtrekkingsakkoord of, bij ontstentenis daarvan, na afloop van twee jaar volgend op de kennisgeving van het voornemen tot uittrede, zijn “de Verdragen” niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk. Meteen wordt dan ook de bodem weggeslagen onder de op die verdragen steunende juridische instrumenten, zoals de richtlijnen en verordeningen.

Vanaf dat ogenblik kunnen Britse expats zich niet meer beroepen op het vrij verkeer van werknemers (art. 45 VWEU), de Britse ondernemingen niet meer op het vrij verkeer van diensten (art. 56 VWEU), beide niet meer op vrijheid van vestiging (art. 49 VWEU). Ook de verordening 883/204 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels met haar detacheringsregels die berust op artikel 48 van het VWEU, komt te vervallen.

Als intussen geen nieuwe schikkingen worden getroffen (zie hieronder) zouden de ondernemingen die Britten willen blijven tewerkstellen en die Britten zelf, de Buitenlandse-Arbeidskrachtenwet moeten toepassen. En die voorziet in zijn hoofdstuk III in arbeidskaarten en –vergunningen bij tewerkstelling van “buitenlandse werknemers”. Bovendien moet de werkgever  die een “onderdaan van een derde land” wil tewerkstellen, zijnde “eenieder die geen burger van de Unie is in de zin van artikel 17, § 1, van het Verdrag tot oprichting van Europese Gemeenschap, en die geen persoon is die onder het Gemeenschapsrecht inzake vrij verkeer valt, als bepaald in artikel 2, punt 5, van de Schengengrenscode” erop toezien dat die geldig in België verblijft (art. 4/1 Buitenlandse-Arbeidskrachtenwet).

… maar wellicht toch niet

4. Maar natuurlijk valt te verwachten dat het zover niet zal komen: tegen het ogenblik dat het echt tot een Brexit komt, zal wel via onderhandelingen iets in de plaats zijn gekomen voor Britse expats en hun werkgevers.

Conclusie

Het is nog veel te vroeg om zich zorgen te maken over de rechtspositie van Britse expats. Wacht rustig af. Don’t worry, be happy.

Meer lezen?