In 2016 werd de zogenaamde (permanente) vierde ronde van de fiscale regularisatie ingevoerd (EBA quater). Vandaag bestaat die regularisatieronde nog steeds, maar niet meer voor lang. De regularisatiemogelijkheid wordt immers opgeheven op 31 december 2023 (Wet van 16 maart 2021 houdende bepalingen inzake gezinsfiscaliteit en de stopzetting van het permanent systeem inzake fiscale en sociale regularisatie, BS 23 maart 2021). Elke aangifte tot die datum ingediend, zal wel nog behandeld worden.

Merk op dat op 13 juli 2023 een FAQ werd gepubliceerd op de website van het Contactpunt Regularisaties aangaande het einde van de regularisatiemogelijkheid. Daarbij wordt er de aandacht op gevestigd dat aangiftes die materieel onvolledig zijn en pro forma worden ingediend, onontvankelijk zullen zijn. Aangezien een aangifte soms complex kan worden en alleszins heel vaak bijkomende gegevens moeten worden opgevraagd (o.m. financiële instellingen, etc.) is het aangeraden niet tot het laatste moment te wachten om te beslissen om alsnog een aangifte in te dienen. Het lijkt ons niettemin geen probleem om een aangifte, die reeds voldoende gestaafd wordt met de nodige gegevens, cijfers en stukken, achteraf nog verder aan te vullen met bijkomende gegevens.

Voor een uitgebreide toelichting omtrent de fiscale regularisatie, verwijzen we naar onze eerdere bijdragen die u hier terugvindt. Dankzij een fiscale regularisatie kan u genieten van een fiscale en strafrechtelijke immuniteit voor uw fiscale zonden.

Waar staan we vandaag?

Wanneer we het hebben over een fiscale regularisatie, vormt het onderscheid tussen fiscaal niet-verjaarde inkomsten en fiscaal verjaarde kapitalen, één van de belangrijke punten.

• De niet-verjaarde inkomsten (in principe van de laatste zeven jaar) worden onderworpen aan hun normale aanslagvoet, afhankelijk van de aard van de inkomsten (roerende inkomsten, beroepsinkomsten, etc.). Die aanslagvoet wordt dan verhoogd met een boete.
• De fiscaal verjaarde inkomsten/kapitalen, bestaande uit inkomsten of kapitalen die hun normale belastingregime niet hebben ondergaan, en waarop de normale belasting niet meer geheven kan worden gelet op de verstreken aanslagtermijnen en/of verjaringstermijnen, worden onderworpen aan een afzonderlijke heffing. Weliswaar is er hier sprake van een fiscale verjaring, maar geen strafrechtelijke verjaring.

Precies die boete, respectievelijk heffing, zijn over de jaren heen gestegen. Daar waar ze in het aanvangsjaar van de fiscale regularisatie (2016) nog respectievelijk 20% en 36% bedroegen, zijn deze inmiddels gestegen naar 25% en 40% (sedert 2021). Niet-aangegeven en niet verjaarde intresten die onderworpen zijn aan het normale belastingtarief van 30%, worden in het kader van een regularisatie dus onderworpen aan 55%.

Wordt de regularisatiemogelijkheid echt niet verlengd?

Zeg nooit nooit… maar op dit moment lijkt de wetgever niet de bedoeling te hebben om de regularisatiemogelijkheid te verlengen. De hoger vermelde wet is duidelijk.

U herinnert zich vast nog wel dat in de beginjaren ook regionale belastingen (bv. erfbelasting of registratiebelasting) konden geregulariseerd worden. Het Vlaams Gewest heeft die mogelijkheid evenwel al op 31 december 2020 afgeschaft. Ook daar is er nooit enige verlenging gekomen. Sindsdien blijft de regularisatiemogelijkheid in essentie beperkt tot federale belastingen (bv. roerende inkomsten of beroepsinkomsten).

Wat gebeurt er dan vanaf 1 januari 2024?

Wij zijn even benieuwd als u… Het staat vast dat de kans klein is dat alle fiscale zondaars tegen 31 december 2023 tot inkeer zullen gekomen zijn. Wat zijn hun opties dan? De hoger vermelde FAQ zwijgt alvast in alle talen over dit punt.

Recent werd de minister van Financiën nog ondervraagd hierover. Zijn antwoord beperkt zich tot de persoon die nog fiscaal verjaarde kapitalen wil regulariseren. Deze moet zich wenden tot de procureur des Konings teneinde eventueel een minnelijke schikking af te sluiten (Kamercommissie Financiën, Integraal Verslag, CRIV 55 COM 1162, 27). Op de vraag hoe dit dossier dan concreet behandeld zal worden, blijft de minister het antwoord schuldig. Wel schuift hij de hete aardappel door naar de minister van Justitie aangezien een eventuele minnelijke schikking onder diens bevoegdheid zou ressorteren. Het lijkt ons dat dit zeer beperkte antwoord de fiscale zondaar ertoe moet aanzetten nog gebruik te maken van de actuele fiscale regularisatiemogelijkheid eerder dan een oplossing voor de toekomst aan te reiken. Bovendien is het nog maar de vraag of de procureur des Konings zo blij zal zijn met zijn promotie tot contactpunt regularisatie en die taak zal willen uitoefenen…

Eventueel kunnen fiscale zondaars gaan aankloppen bij hun lokale controle. De kans op succes lijkt bij voorbaat klein: ook vandaag kan een fiscale zondaar daar in principe niet meer terecht. En vanaf 1 januari 2024 zou dit plots wel weer kunnen? Dit lijkt weinig waarschijnlijk. Bovendien kan een lokale controleur moeilijk het verjaarde deel rechtzetten, laat staan dat hij u een strafrechtelijke immuniteit kan bieden. Daarenboven, welke boete moet hij u opleggen?

Mogelijks komen we terug in de situatie van 2014/2015 terecht. De derde regularisatieronde is geëindigd in 2013. De vierde ronde is pas opgestart in 2016. In 2014/2015 kon men echter terecht bij de bijzondere belastinginspectie die eigen tarieven hanteerde op basis van een interne instructie. Enige strafrechtelijke immuniteit kon evenwel niet geboden worden. Na enige verontwaardiging over die praktijken bij bepaalde instanties, werd in maart 2016 de interne instructie van de BBI vernietigd door de Raad van State. Zeer problematisch was dat niet, precies omdat de vierde, huidige, regularisatieronde toen al in de steigers stond.

In Vlaanderen – waar de regularisatiemogelijkheid al werd stopgezet op 31 december 2020 – kan u wel nog steeds een bijvoeglijke aangifte indienen waarbij dan de normale tarieven worden gehanteerd met een belastingverhoging van 20%. Dat is echter een halfslachtige oplossing omdat van enige strafrechtelijke immuniteit geen sprake is…

De tijd zal het dus uitwijzen…

Naar ons aanvoelen zal er wel een oplossing moeten komen. Het is immers een publiek geheim dat talrijke regularisaties stilzwijgend worden opgelegd door de financiële instellingen aan hun klanten omdat de financiële instellingen zich, al dan niet terecht, ongemakkelijk voelen bij bepaalde kapitalen, eventueel met een buitenlandse oorsprong, die deze klanten op hun bankrekening hebben staan of daarop wensen te ontvangen. De strenge antiwitwaswetgeving is hieraan uiteraard niet vreemd. En de Nationale Bank heeft ook haar duit in het zakje gedaan met de circulaire 2021-12 (interne auditverplichting). Die praktijken zullen na oudjaar 2023 niet zomaar verdwijnen. Regelmatig blijkt een fiscale regularisatie de sleutel om die situatie letterlijk en figuurlijk te deblokkeren. Zonder officiële fiscale regularisatie kunnen dergelijke situaties dus bijzonder netelig worden…

Bovendien mogen we de internationale uitwisseling van inlichtingen niet vergeten (CRS). Die machine draait inmiddels op volle toeren en wij merken in onze praktijk dat de fiscus hier gretig van gebruik maakt. Ook andere initiatieven bemoeilijken het leven van de fiscale zondaar (UBO, versoepeling bankgeheim, CAP, etc.). De kans dat u tussen de mazen van het net glipt, wordt dus steeds kleiner!

Conclusie

Als u een regularisatie overweegt en graag nog een minimum aan rechtszekerheid wenst, schiet u best in actie.

Uiteraard kan u ook gewoon afwachten wat de toekomst brengt. Eén element weten we nu al op basis van de eerdere regularisatierondes: de boetes en heffingen zullen in de toekomst niet dalen…

Cazimir