De regeling die het UBO-register in het leven riep is een Europees project. Niet alleen in België moest er dus UBO-wetgeving ingevoerd worden. Ook onze buurlanden hebben hun eigen regels uitgewerkt. Het Tijdschrift Beleggingsfiscaliteit licht de regels van Frankrijk, Luxemburg en Nederland toe. In deze bijdrage leest u meer over het Nederlands perspectief.

De Nederlandse wet die de Europese regels moet omzetten in Nederlands recht is momenteel nog niet goedgekeurd, maar is nog aanhangig bij de Tweede Kamer.

De bedoeling is dat het UBO-register onderdeel wordt van het huidige Nederlandse handelsregister. Dat gebeurt in twee fasen: eerst wordt er een apart UBO-register ingericht, later volgt integratie met het handelsregister bij de Kamer van Koophandel. Om dit mogelijk te maken staat er een wijziging van de Handelsregisterwet 2007 gepland.

Inwerkingtreding

De regeling moet uiterlijk tegen 10 januari 2020 in Nederlands recht worden omgezet. Het ziet er naar uit dat deze datum gehaald zal worden.

Deadlines voor de entiteiten:

• Bestaande entiteiten hebben achttien maanden om hun UBO’s (Ultimate Beneficial Owner of ‘uiteindelijk belanghebbende’) te registreren, dat betekent tot 10 juli 2021.
• Nieuwe entiteiten die worden opgericht na 10 januari 2020 moeten hun UBO’s registreren binnen één week na hun oprichting.

Wie moet registreren?

De volgende entiteiten moeten gegevens over hun UBO’s inwinnen, bijhouden en registreren:

• De BV en de NV – niet de vennootschappen die onderworpen zijn aan de openbaarmakingsvereisten, waarvan de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten.
• Verenigingen, onderlinge waarborgmaatschappijen, coöperaties, stichtingen.
• Maatschappen, CV’s (commanditaire vennootschap), VOF’s (vennootschap onder firma), rederijen.
• Andere privaatrechtelijke rechtspersonen.
• De Europese NV en CV.

Eenmanszaken en niet in Nederland opgerichte entiteiten vallen er niet onder.

Wie is Ultimate Beneficial Owner?

De Nederlandse wet heeft drie aparte UBO-definities al naargelang de entiteit (BV, NV, vereniging, …). In essentie kunnen de drie definities worden herleid tot één basisdefinitie: een UBO is een natuurlijk persoon die direct of indirect:

• meer dan 25 % van de aandelen houdt of stemrecht heeft,
• meer dan 25 % van het economisch belang houdt,
• feitelijk zeggenschap heeft.

Als er niemand aan één van deze criteria beantwoordt, moet de entiteit een statutair bestuurder of vennoot als pseudo-UBO aanduiden.

Registratieverplichting

De vennootschap (of andere juridische entiteit) moet er voor zorgen dat de gegevens over haar UBO’s toereikend, actueel en accuraat zijn. De UBO moet daar zelf aan meewerken. Als hij dat niet doet, begaat hij een economisch delict. Ook de bestuurders en vennoten kunnen straf oplopen als ze hun verplichtingen niet nakomen: zes maanden hechtenis, een taakstraf of een boete van maximaal 20.750 euro.

Wat melden?

De vennootschap moet de volgende gegevens meedelen: burgerservicenummer (BSN), een fiscaal identificatienummer van een ander land als de UBO ingezetene is van een ander land, naam, adres, geboorteplaats, geboortejaar, woonstaat en nationaliteit, de aard van het economisch belang dat de UBO heeft in de entiteit.

Alleen de bevoegde autoriteiten hebben toegang tot alle gegevens. De bevoegde autoriteiten die hier bedoeld worden zijn o.a. de Nederlandsche Bank, de Autoriteit Financiële Markten, het Bureau Financieel Toezicht, de Belastingdienst en de Nationale Politie.

Voor het grote publiek zijn de gegevens maar gedeeltelijk toegankelijk. Volledig openbaar zijn de gegevens over naam, geboortejaar, woonstaat, nationaliteit en de aard van het economisch belang. De betrokkenen kunnen evenwel vragen om deze gegevens af te schermen, (i) omdat de openbaarheid van de gegevens tot een onevenredig risico leidt  op fraude, ontvoering, afpersing, geweld, … (ii) als de UBO minderjarig is.

Een uitgebreide versie van dit artikel van de hand van Jeroen Peters leest u in nr. 9 van het Tijdschrift Beleggingsfiscaliteit.

Lees ook: Le registre des bénéficiaires effectifs en droit français.