29 sep 2017 | Actualia, Algemeen

Kinderlast en werkloosheidsuitkering

Recente vacatures

Advocaat
Burgerlijk recht
3 - 7 jaar
Antwerpen Oost-Vlaanderen Vlaams-Brabant
Advocaat
Fiscaal recht
5 - 10 jaar
Brussel Vlaams-Brabant
Uitgever
3 - 7 jaar
Antwerpen
Jurist
bestuursrecht internationaal recht Omgevingsrecht Publiek recht sociaal recht
Brussel

Aankomende events

Opgelet: dit artikel werd gepubliceerd op 29/09/2017 en kan daardoor verouderde informatie bevatten.

Geen werk, wel kinderen


De Standaard, dinsdag 26 september 2017, p. 14

Moeten werklozen werkelijk elke job aannemen?

Natuurlijk niet. De werkloosheidsverzekering stelt enkel het aanvaarden van een passende dienstbetrekking als voorwaarde om een werkloosheidsuitkering toegekend te krijgen ((art. 51, 2de lid, 4°, Werkloosheidsbesluit).

Moeten ouders met kinderlast* elke job aannemen

Dat hangt af van de vraag of kinderlast van aard kan zijn het passend karakter te ontnemen aan een dienstbetrekking die, bij hypothese, in alle andere opzichten passend is.

De werkloosheidsverzekering bevat dertien artikelen die aangeven op welke gronden een aangeboden dienstbetrekking niet of wel passend is en dus niet dan wel moet worden aanvaard, op straffe van tijdelijke uitsluiting van het recht op werkloosheidsuitkering. Eén regel heeft betrekking op de gezinssituatie: overwegingen van familiale aard, inzonderheid kinderlast, zijn “zonder invloed op het passend karakter van de dienstbetrekking”. Daarmee mag dus in beginsel helemaal geen rekening worden gehouden.

Bij wijze van uitzondering kunnen familiale overwegingen zoals kinderlast wel het passend karakter ontnemen aan een dienstbetrekking, als zij “een zwaar beletsel vormen”. En, zoals kenmerkend voor de werkloosheidsverzekering in het algemeen, aan dat begrip kan niet zomaar invulling worden gegeven. De regels zelf bepalen wat onder zwaar beletsel wordt verstaan: een (1) uitzonderlijke gebeurtenis, (2) onafhankelijk van de wil van de werknemer, (3) die zijn tewerkstelling tijdelijk onmogelijk maakt (art.  32, 1°, Uitvoeringsbesluit Werkloosheidsverzekering).

Het loutere hebben van kinderen valt daaronder natuurlijk niet. Dat men niet zomaar van de ene op de andere dag, meer bepaald de dag waarop men een job aangeboden krijgt, zou moeten aanvangen, komt al dichter in de buurt. Aan de laatste twee voorwaarden lijkt alvast voldaan. Dat het niet onmiddellijk vinden van kinderopvang “uitzonderlijk” is, is allicht niet het geval. En daar wringt wellicht het schoentje, zoals Bea Cantillon opmerkt in de “Reactie” die rechts van het artikel in De Standaard staat.

Conclusie

De regels van de werkloosheidsverzekering hebben inderdaad weinig oog voor gezinslast.

*Het woord kinderlast komt niet voor in Van Dale, wel in het Vlaams Woordenboek. Normaal zou ik het dan ook niet gebruiken, maar als ouder en grootouder denk ik dat het best aangeeft welke impact het grootbrengen van kinderen kan hebben in de werkloosheidsverzekering. Het Uitvoeringsbesluit Werkloosheidsverzekering, waarnaar hierboven wordt verwezen, gebruikt de term overigens wel.

Willy van Eeckhoutte

Meer lezen van deze auteur? Bezoek hier de blogsite van mr. Van Eeckhoutte, of bekijk zijn auteurspagina op Jubel.be.

Recente vacatures

Advocaat
Burgerlijk recht
3 - 7 jaar
Antwerpen Oost-Vlaanderen Vlaams-Brabant
Advocaat
Fiscaal recht
5 - 10 jaar
Brussel Vlaams-Brabant
Uitgever
3 - 7 jaar
Antwerpen
Jurist
bestuursrecht internationaal recht Omgevingsrecht Publiek recht sociaal recht
Brussel

Aankomende events

Blijf op de hoogte

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

0 Reacties

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.