Met het besluit van 17 december 2021[1]wil de Vlaamse overheid de laadinfrastructuur (laadpalen) voor elektrische voertuigen gevoelig uitbreiden. Het besluit moet dienst doen als regelgevend kader om de uitrol van laadinfrastructuur in Vlaanderen vorm te geven.

In onze vorige bijdrage kon u al lezen dat Vlaanderen reeds in 2016 een beleidskader uitwerkte voor de uitrol van infrastructuur voor laadpalen en elektrische oplaadpunten.[2] Met het nieuwe besluit van 17 december 2021 tracht de Vlaamse Overheid nog meer stappen te zetten in de vergroening en de elektrificatie van het wagenpark.

Publieke en semipublieke laadpalen

Het besluit kadert in de uitvoering van het Basisdecreet over zero-emissievoertuigen en voertuigen aangedreven door alternatieve brandstoffen van 16 juli 2021.[3] Dat decreet moet als algemene juridische basis dienen ter uitwerking van een beleid om de Vlaming te stimuleren over te schakelen naar voertuigen op alternatieve brandstoffen en kadert binnen een groter Europees verhaal. Een Europees verhaal dat zich onder meer vertaalt in de AFID-Richtlijn nr. 2014/94/EU (Alternative Fuels Infrastructure Directive) dewelke de lidstaten de verplichting oplegt om onder andere nationale beleidskaders uit te werken voor de uitbouw van infrastructuur voor milieuvriendelijke energie en brandstoffen.[4] De Vlaamse overheid tracht hierbij vooral in te zetten op de uitrol van (semi) publiek toegankelijke laadpunten op het openbare domein en private laadpunten. Wegbeheerders zoals steden, gemeenten en het Agentschap Wegen en Verkeer zullen een belangrijke rol spelen in het faciliteren van deze laadpunten.

De Vlaamse overheid tracht hierbij vooral in te zetten op de uitrol van (semi) publiek toegankelijke laadpunten op het openbare domein en private laadpunten. Wegbeheerders zoals steden, gemeenten en het Agentschap Wegen en Verkeer zullen een belangrijke rol spelen in het faciliteren van deze laadpunten.

Onder publiek toegankelijk laadpunt[5] wordt verstaan: “een laadpunt voor normaal of hoog vermogen dat op niet-discriminerende basis gedurende elke dag van de week en vierentwintig uur per dag toegang verleent aan gebruikers van elektrische voertuigen, ongeacht de concrete wijze van authenticatie, gebruik en betaling.”

Onder semipubliek toegankelijk laadpunt[6] wordt verstaan: “een laadpunt voor normaal of hoog vermogen dat op niet-discriminerende basis gedurende elke dag van de week en minstens tien uur per dag toegang verleent aan gebruikers van elektrische voertuigen, ongeacht de concrete wijze van authenticatie, gebruik en betaling.”

Op dit moment zijn er circa 10.000 Charge Point Equivalenten (hierna: CPE) of laadpalen gerealiseerd in Vlaanderen. Tussen 2016 en 2020 werden de meeste laadpalen op het openbaar domein gerealiseerd via de distributienetbeheerder Fluvius. Intussen neemt het Departement Mobiliteit en Openbare Werken het voortouw in de uitrol van laadinfrastructuur op het openbare domein. De Vlaamse Overheid hoopt tegen 2025 zo’n 35.000 (semi)publiek toegankelijke CPE’s te installeren. Naar 2030 toe is het streefdoel 100.000 (semi)publiek toegankelijke laadequivalenten.[7]

Strategieën voor uitrol laadpalen

Voor de uitrol van de normale (AC) laadpalen op het openbaar domein zullen er drie strategieën gevolgd worden:[8]

1. Paal volgt wagen

Burgers en ondernemers kunnen via een digitaal loket een aanvraag voor een publieke laadpaal op het openbaar domein indienen. Om een aanvraag te kunnen indienen moeten verschillende voorwaarden zijn vervuld:[9]

• De aanvrager beschikt over een batterij elektrisch voertuig.
• De aanvrager beschikt niet over eigen parkeermogelijkheden.
• De aanvrager kan zelf geen laadpunt installeren.
• De aanvrager kan niet beschikken over een publiek toegankelijk laadpunt op max. 250m wandelafstand van de woonst/werkplaats.

De bevoegde overheid neemt een beslissing over de aanvraag binnen veertig dagen na de dag waarop de aanvraag is ingediend.

2. Paal volgt paal

Op plaatsen waar bestaande laadpalen frequent gebruikt worden zullen bijkomende laadpalen worden geplaatst. Door het monitoren van bestaande laadpalen op basis van hoge gebruiks- en verbruiksdata[10] kan op die manier een netwerk worden uitgebouwd op drukke laadplaatsen. Indien bepaalde drempelwaarden gedurende drie maanden worden overschreden, zal het Departement MOW de wegbeheerders hiervan informeren en zal in overleg een gepaste locatie worden gezocht voor de bijkomende laadpaal.

3. Strategische plaatsing laadpalen

Hier zijn het de wegbeheerders zelf die op een proactieve en aanbodgerichte wijze een verzoek kunnen richten aan het Departement MOW met potentiële locaties voor de plaatsing van een laadpaal. Hoewel er geen minimum of maximum aantal laadpalen is bepaald, zal het Departement MOW enkel strategische laadpalen goedkeuren op locaties met een aantoonbare laadbehoefte en/of strategische rol binnen het breder plaatje. De volgende voorwaarden worden hiervoor gehanteerd:

• De locatie zal naar verwachting worden gebruikt door zogenaamde ‘veelrijders’ zoals bv. taxi’s, stadsdistributie.
• De laadpaal zal hoogstwaarschijnlijk minstens één keer per dag gebruikt worden.
• Er kan proactief een betere dekkingsgraad gecreëerd worden die aansluit bij de laadbehoefte van de wegbeheerder.

Besluit

De Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare werken, Lydia Peeters, zal jaarlijks de doelstellingen voor de uitrol van semipubliek en publiek toegankelijke laadpalen evalueren aan de hand van de volgende criteria:[11]

• Het aantal ingeschreven elektrische voertuigen.
• Het aantal ingeschreven batterij elektrische voertuigen.
• Het aantal operationele semipubliek en publiek toegankelijke laadpunten en het vermogen ervan.

Het moge duidelijk zijn dat de Vlaamse Overheid met deze wetgevende initiatieven volop wil inzetten op het gebruik van zo veel mogelijk hernieuwbare energie in voertuigen om zo de impact van voertuigen op het milieu te beperken, in het bijzonder door het reduceren van emissies. Om deze doelstelling te halen is de uitrol van de laadinfrastructuur essentieel.

Studio Legale

Lees dit artikel ook in het Frans

Juridische bronnen

https://assets.vlaanderen.be/image/upload/v1653922810/CPT_2021_decreet_BS_tvlry3.pdf

https://beslissingenvlaamseregering.vlaanderen.be/document-view/61B86A57364ED90009001331

https://publicaties.vlaanderen.be/view-file/48785

Laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen, NJW, nr. 459, 30 maart 2022

https://www.studio-legale.be/oplaadpunten-voor-elektrische-voertuigen/?lang=nl

Joost Peeters, Studio Legale

Voetnoten

[1] Besluit van 17 december 2021 van de Vlaamse Regering over de laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen

[2] https://www.studio-legale.be/oplaadpunten-voor-elektrische-voertuigen/?lang=nl

[3] 16 juli 2021 – decreet over zero-emissievoertuigen en voertuigen aangedreven door alternatieve brandstoffen

[4] Laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen, NJW, nr. 459, 30 maart 2022

[5] Zie artikel 3, 11° van het decreet van 16 juli 2021 over zero-emissievoertuigen en voertuigen aangedreven door alternatieve brandstoffen

[6] Zie artikel 3, 12° van het decreet van 16 juli 2021 over zero-emissievoertuigen en voertuigen aangedreven door alternatieve brandstoffen

[7] https://publicaties.vlaanderen.be/view-file/48785

[8] https://publicaties.vlaanderen.be/view-file/48785

[9] Zie artikel 5 van het besluit van 17 december 2021 van de Vlaamse Regering over de laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen

[10] Zoals de locatiegegevens, de laadsnelheden, informatie over de laadsessies, bezettingsgraad, laadprijs,…

[11] Zie artikel 3 van het besluit van 17 december 2021 van de Vlaamse Regering over de laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen