De digitalisering van de economie brengt verschillende uitdagingen met zich mee, ook op het gebied van internationale belastingen. De huidige internationale belastingregels zijn gebaseerd op oudere manieren van zakendoen en zijn dus niet geschikt voor de moderne mondiale economie. Om deze problemen aan te pakken, heeft de OESO/G20 het BEPS 2.0 initiatief geïntroduceerd. Dit initiatief is gebaseerd op twee pijlers. De eerste pijler streeft naar een eerlijkere verdeling van de belastingbevoegdheden, terwijl de tweede pijler de ‘race to the bottom’ wil tegengaan door een minimumbelasting voor multinationals in te voeren.

In dit artikel gaan we dieper in op de eerste pijler, en meer specifiek op het rapport over Amount B dat op 19 februari 2024 is gepubliceerd. Dit rapport introduceert een vereenvoudigde en gestroomlijnde methode voor het bepalen van de vergoeding voor 'baseline' distributie- en marketingactiviteiten tussen verbonden bedrijven.

Toepassingsgebied: entiteiten van multinationals

De nieuwe regelgeving kan van toepassing zijn op entiteiten van multinationale groepen die bijna uitsluitend 'baseline' distributie- en marketingactiviteiten uitoefenen. Aangezien er geen omzetdrempel werd opgenomen, kan elke onderneming die tot een internationale groep behoort en gekwalificeerde transacties verricht, onder het toepassingsgebied van Amount B vallen.

Transacties die in aanmerking komen, zijn:

• Marketing en distributietransacties waarbij de distributeur goederen aankoopt van een of meer verbonden ondernemingen voor groothandel distributie aan niet-verbonden ondernemingen en;
• Transacties van commissionairs en handelsagenten die bijdragen aan de groothandel distributie van een of meerdere verbonden ondernemingen aan niet-verbonden ondernemingen.

Daarnaast moeten de transacties aan enkele voorwaarden voldoen (kwalitatieve en kwantitatieve criteria) en worden bepaalde transacties expliciet uitgesloten van het toepassingsgebied (zoals transacties met immateriële goederen en diensten of grondstoffen).

Methode

Binnen het toepassingsgebied van Amount B wordt de prijsbepaling voor de verbonden transacties gedaan met behulp van de Transactional Net Margin Method (TNMM), waarbij Return on Sales (RoS) als netto winstindicator wordt gebruikt. Tenzij er bewijs is dat de Comparable Uncontrolled Price method (CUP) meer geschikt is, wat echter zelden het geval zal zijn, omdat de distributie van grondstoffen niet binnen het toepassingsgebied valt.

Na een wereldwijd financieel onderzoek heeft de OESO een prijsmatrix opgesteld waarbij de RoS wordt bepaald op basis van de industriegroep, de net operating asset intensity en de operating expense intensity van de distributievennootschap.

Inwerkingtreding

De OESO-landen hebben de mogelijkheid om de regels met betrekking tot Amount B al dan niet toe te passen. Deze regels zijn van toepassing op transacties in boekjaren die beginnen op of na 1 januari 2025. Er zijn twee opties beschikbaar voor de landen:

• Optie 1: Bedrijven kunnen ervoor kiezen om de vereenvoudigde en gestroomlijnde aanpak toe te passen.
• Optie 2: Bedrijven zijn verplicht om de vereenvoudigde en gestroomlijnde aanpak toe te passen wanneer ze aan bepaalde criteria voldoen.

Febe Louage, Senior Advisor International – Vandelanotte