De derde weg?
De Morgen, donderdag 30 november 2017, p. 8-9
Bezoldigde vrijwilligers
De kop “Vrijwilligerswerk” van het artikel in De Morgen dat hierboven staat, is wat misleidend. Het “onbelast bijklussen” dat de regering op het punt staat als nieuw systeem in te voeren, is helemaal geen vrijwilligerswerk. “Vrijwillig is in essentie onbetaald”, zegt Lesley Hustinx. En hoewel het de woorden zijn van een socioloog, zijn zij ook juridisch correct.
Wat is “onbelast bijklussen” dan wel? Een derde weg?
Sekselozen
De derde weg, zo pleegt men te zeggen, is een beweging binnen de sociaaldemocratie en aanverwante stromingen die sinds de jaren ’90 een nieuw evenwicht zoekt tussen de liberale markteconomie en de verzorgingsstaat. In sociaalrechtelijke termen zou het de weg kunnen zijn die een evenwicht zoekt tussen de rechtspositie van personen die in dienstverband werken en zelfstandigen. Een soort “tussenstatuut” dus, waarvoor recentelijk al werd gepleit.
Met haar voorstellen omtrent “verenigingswerk” en “occasionele diensten tussen burgers”, twee figuren waarmee het sociaal recht binnenkort wordt verrijkt, kiest de regering echter niet voor een tussenweg, maar voor een nihilistische benadering: weg met het werknemers- en ook met het zelfstandigenstatuut. Het voorontwerp van wet betreffende de economische relance en versterking van de sociale cohesie bepaalt inderdaad dat wie dergelijk werk verricht of dergelijke diensten verleent, niet valt onder de Arbeidsovereenkomstenwet (art. 139) of de belangrijkste andere beschermingsregels van het arbeidsrecht (art. 142-149), noch onder de socialezekerheidsregeling voor werknemers (art. 140) of die voor zelfstandigen (art. 141).
Men kan ze in sociaalrechtelijk opzicht dus zelfs niet van het “derde geslacht” noemen, want dat zijn personen die zowel kenmerken van het ene als van het andere vertonen.
Conclusie
Onbelast maar wel beloond leidt tot niets.
Meer lezen van deze auteur?
0 reacties