De wet van 9 februari 2024 betreffende commerciële samenwerkingsovereenkomsten treedt binnenkort in werking. Deze wet brengt aanzienlijke uitbreidingen van de precontractuele informatieverplichtingen met zich mee. Het is daarom cruciaal om franchisecontracten nauwkeurig en zorgvuldig op te stellen om de negatieve gevolgen van het niet naleven van de wet te vermijden.

Franchisecontracten en andere commerciële samenwerkingsvormen vallen onder specifieke wetgeving. De wetgever wil de precontractuele fase voorzien van een duidelijk kader om samenwerkingsverbanden te bevorderen en de economisch zwakkere partij te beschermen. Sinds 2005 geldt in België de verplichting om een precontractueel informatieprotocol te doorlopen voordat een commerciële samenwerkingsovereenkomst kan worden afgesloten.

Dit protocol, dat minstens één maand voor de ondertekening aan de opdrachtnemer moet worden verstrekt, bestaat uit twee onderdelen:

• Het ontwerp van de overeenkomst.
• Het precontractueel informatiedocument (PID).

Het is het laatste element, het PID, dat door de wetgever in artikel X.28 WER werd uitgebreid.

Uitbreiding van het precontractueel informatiedocument (PID) bij franchisecontracten

De verduidelijking en uitbreiding van het PID hebben tot doel om belangrijke, veelal juridische, afspraken expliciet onder de aandacht van de franchisenemer te brengen. De wetgever streeft ernaar dat de economisch zwakkere partij goed op de hoogte is van de gevolgen van de overeenkomst die ze aangaat.

De nieuwe verplichte vermeldingen in het PID omvatten onder andere:

• De duur van de commerciële samenwerkingsovereenkomst, de voorwaarden voor verlenging en beëindiging, en de financiële gevolgen daarvan, vooral wat betreft kosten en investeringen.
• De opstartkosten of terugkerende kosten zoals marketing, IT, transport, opleiding ten laste van de persoon die het recht verkrijgt, evenals de voorwaarden voor wijzigingen hierin.
• De concurrentiebedingen, hun duur, de voorwaarden en de gevolgen van het niet naleven daarvan.
• De verplichtingen inzake het hanteren van maximumprijzen.
• De verplichtingen met betrekking tot minimumomzet en minimumafname, en de gevolgen van het niet behalen daarvan.
• …

Het niet naleven van deze precontractuele informatieverplichtingen kan ernstige consequenties hebben. Bij schending van de wet kan de franchisenemer namelijk de nietigheid van de overeenkomst inroepen.

Toepassingsgebied

Niet alleen franchiseovereenkomsten moeten voldoen aan deze wetswijziging. Het toepassingsgebied vermeldt de term ‘commerciële samenwerkingsovereenkomst’, waaronder ook concessies, distributieovereenkomsten en contracten aangaande een handelsagentuur kunnen vallen.

Charlotte Humblet en Rob Corten – Vandelanotte