De Tijd, donderdag 13 april 2017, p. 1

Gedetineerden

Het is waar. Wanneer gedetineerden niet kunnen werken als gevolg van een staking van het personeel, wordt elke stakingswerkdag betaald (art. 3 ministerieel besluit van 1 oktober 2004 tot vaststelling van de bedragen van de aan de gedetineerden betaalde arbeidslonen).

Loon in de zin van tegenprestatie van arbeid, is het betaalde bedrag natuurlijk niet. De Arbeidsovereenkomstenwet, waarvan die definitie is afgeleid, is overigens niet van toepassing op gedetineerden (art. 84, § 4, basiswet van 12 januari 2005 betreffende het gevangeniswezen en de rechtspositie van de gedetineerden).

Het is de Regie van de gevangenisarbeid die de arbeidslonen van de gedetineerden betaalt (art. 29, eerste lid, koninklijk besluit van 28 september 2004 houdende organisatie van het administratief en financieel beheer van de Regie van de gevangenisarbeid als staatsdienst met afzonderlijk beheer).

Veel is het echter niet dat de als gevolg van een staking werkloze gedetineerden krijgen: een bedrag gelijk aan het gemiddelde dagelijkse arbeidsloon van de vorige maand met als maximum zeven maal 0,62 euro of 4,34 euro per stakingsdag.

Stakende cipiers

Heel anders zijn de stakingsvergoedingen van werknemers en ambtenaren. Uiteraard gaat het hier niet om een loon of een loondervingsvergoeding die ten laste van de werkgever valt. Stakingsvergoedingen worden betaald door de vakbond waarbij de werknemer of de ambtenaar aangesloten is.

Maar, anders dan het stakingsgeld van gedetineerden, wordt dat van werknemers of ambtenaren betaald aan wie niet wil werken (omdat hij deelneemt aan de staking).

Ten slotte ligt ook het bedrag van de stakingsvergoeding van een stakende werknemer of ambtenaar veel hoger dan dat welk een gedetineerde ontvangt: zij kan tot 30 euro per dag oplopen (zie bv. bij het ACV).

Conclusie

Als de cipiers staken, heeft (zowat) iedereen binnen als buiten de muren recht op een stakingsvergoeding.

Meer lezen van de auteur?