Steeds meer Belgen bezitten een vakantiewoning in het buitenland. Omdat deze woningen vaak niet het hele jaar door worden gebruikt, worden ze regelmatig verhuurd, meestal via online platformen zoals Airbnb. Sinds 2021 zijn deze platformen verplicht om informatie te delen met de Belgische fiscus, wat heeft geleid tot een toename van controleacties op het verhuren van buitenlandse vakantiewoningen.

Vakantiewoningen in België

Bij de verhuur van een vakantiewoning in België is het belangrijk om onderscheid te maken tussen onroerende en roerende inkomsten. Als de woning wordt verhuurd aan een natuurlijke persoon (particulier), wordt de belastbare basis berekend door het geïndexeerde kadastraal inkomen met 40% te verhogen.

Roerende inkomsten hebben betrekking op de verhuur van meubilair. De waarde van dit meubilair kan op twee manieren worden bepaald: ofwel wordt de waarde opgenomen in de huurovereenkomst, ofwel wordt de huurprijs forfaitair opgesplitst. De wet hanteert hierbij een verhouding van 60% voor onroerende en 40% voor roerende inkomsten.

Vakantiewoningen in het buitenland – al dan niet via Airbnb

Als Belgische rijksinwoner moet je in België belasting betalen over je wereldwijde inkomsten, inclusief de huurinkomsten uit buitenlandse vakantiewoningen. De belastingen die verschuldigd zijn, hangen af van het bestaan van een dubbelbelastingverdrag.

Volgens het modelverdrag worden onroerende inkomsten belast in het land waar de woning zich bevindt (de bronstaat). In België kunnen deze inkomsten onder bepaalde voorwaarden worden vrijgesteld, met progressievoorbehoud.

Voor roerende inkomsten is de situatie complexer. Sommige landen maken (voor meubilair) een onderscheid tussen roerende en onroerende inkomsten, terwijl andere landen alles classificeren onder onroerende inkomsten. Als er een onderscheid wordt gemaakt, mag België de roerende inkomsten belasten. Wanneer dit niet het geval is, belast de bronstaat de volledige inkomsten en voorziet België een vrijstelling met progressievoorbehoud.

Controle door de fiscus

De Belgische fiscus gaat uit van een opsplitsing tussen roerende en onroerende inkomsten, waarbij roerende inkomsten in België worden belast. Niet alle landen hanteren echter dezelfde aanpak. In Frankrijk bijvoorbeeld, worden alle huurinkomsten, inclusief die uit meubilair, als onroerend beschouwd en volledig belast. Dit kan leiden tot dubbele belasting.

Biene Ongenaert en Stephanie Vanmarcke – Vandelanotte