De afgelopen weken werden we opnieuw overspoeld met beelden van het geweld in Anderlecht en de Brusselse regio. Drugbendes die in de wapens vliegen — een fenomeen dat ook Antwerpen en andere centrumsteden niet vreemd is. Daarom kregen politiediensten in deze steden vaak aangepast materiaal of extra ondersteuning, hoewel ook die vaak ondermaats blijft in verhouding tot de verhoogde dreiging waarmee ze worden geconfronteerd. ‘Onze hulpdiensten moeten zich tegen de georganiseerde misdaad kunnen beschermen’, klinkt het meer dan terecht.
Maar er is een groep eerstelijnshulpverleners die we systematisch vergeten te beschermen: het juridische apparaat. Ik heb het over onze advocaten en magistraten. Zijn we voldoende bekommerd om hun veiligheid? Ik denk het niet.
Maar liefst 81 procent van de Belgische advocaten kreeg de afgelopen twee jaar te maken met agressie. Bij bijna één op de vijf ging het zelfs om fysiek geweld
De cijfers liegen er niet om. Maar liefst 81 procent van de Belgische advocaten kreeg de afgelopen twee jaar te maken met agressie. Bij bijna één op de vijf ging het zelfs om fysiek geweld. Deze alarmerende statistieken uit 2023 zijn meer dan slechts cijfers — ze vormen een directe aanval op onze rechtsstaat.
Terwijl het drugsmilieu steeds brutaler wordt, staan ook onze juridische beroepen in de frontlinie. De recente verdubbeling van het aantal advocaten dat bescherming nodig heeft, spreekt boekdelen. Het is een trend die we niet langer kunnen negeren.
In Nederland zien we een vergelijkbaar patroon. De helft van de rechters en officieren van justitie kreeg al te maken met bedreigingen. Nog verontrustender is dat 40 procent zich de afgelopen vijf jaar onveiliger voelt tijdens het werk. Een derde van hen heeft zelfs hun werkwijze aangepast uit angst voor represailles. Is dat de rechtsstaat die we willen? Een waarin magistraten hun werk niet meer vrijuit kunnen doen? Waar advocaten hun aanpak wijzigen om zichzelf te beschermen? We moeten ons de vraag stellen of we ook in België niet op weg zijn naar Nederlandse scenario’s.
De impact is nu al verwoestend. Volgens de Orde van Vlaamse Balies overweegt een kwart van de Belgische advocaten soms het beroep te verlaten vanwege de agressie waarmee ze worden geconfronteerd.
De keuze is simpel: óf we investeren nu in de bescherming van onze magistraten, óf we accepteren dat criminelen steeds meer grip krijgen op onze rechtsstaat
De verharding van de onderwereld sijpelt steeds meer door naar de bovenwereld. Maar in plaats van onze magistraten te wapenen tegen deze dreiging, laten we hen te vaak aan hun lot over. De beveiliging schiet tekort, de ondersteuning is onvoldoende.
Wat nog schrijnender is: het onveilige klimaat waarin onze justitie moet opereren, wekt nauwelijks nog maatschappelijke verontwaardiging op. Heeft u recent nog iets gelezen over magistraten die uit veiligheidsoverwegingen in een safehouse verblijven? Soms wekenlang?
De keuze is simpel: óf we investeren nu in de bescherming van onze magistraten, óf we accepteren dat criminelen steeds meer grip krijgen op onze rechtsstaat. Het eerste kost geld, het tweede kost onze democratie. Aan ons de keuze.
0 reacties